Zondag doneer ik spullen aan een familie in Afrika en jij kan meedoen!

De winst van het winkeltje gaat rechtstreeks naar het achterliggende compound, waar zij dan bijvoorbeeld iPads, fitbits of drones ervan kunnen kopen. Of gewoon een zak rijst.

Omdat ik superveel kleding en spullen heb en toch minimalistisch wou gaan leven, was dit dan ook het perfecte manier om mezelf te ontspullen. Waarbij ik nog eens een goede doel steun. Zo maken mijn spullen die ik niet gebruik nog eens iemand gelukkig.

Hier is nog wat informatie van Eva:

Eva:  “De familie woont in een compound. Dat is een stuk grond waar de hele familie bij elkaar leeft. Vaak een man met zijn vrouw(en), kinderen en kleinkinderen. Dat is dus met alle ooms, tantes, nichten en neefjes bij elkaar. In deze situatie is er een weduwe met haar 5 kinderen en een geadopteerde dochter. De kinderen zijn oud genoeg om te werken, maar zijn afhankelijk van wat de dag hen brengt. Maandelijks salaris zit er niet in.

15 jaar geleden kwam ik hier voor het eerst en toen is het langzaam begonnen. Iedere vakantie vulde ik en mijn moeder onze koffers met kleding en oude telefoons (als je volgers deze misschien hebben, dat loopt als een trein!) die we in de binnenlanden uitdeelden. Twee jaar later ontmoette ik deze familie en die stalen mijn hart. Ze waren zo open, lieten me alle gebruiken en tradities zien, ontvingen me alsof ik er al jaren kwam. Later vond ik uit hoe het verschepen werkte en stuurde ik af en toe een box op voor deze familie. Toen mijn omgeving wel eens wat dingen doneerde, verkochten de kinderen de inhoud ook op de markt. Maaaarrr nu ik hier ben, zie ik pas hoe het echte leven hier gaat. Nu zie en ervaar ik hoe lastig het is om iedere dag afhankelijk te zijn van wat je krijgt. Soms is er maar 1 kind die omgerekend 2 euro meeneemt en wordt er karig gegeten. Er wordt iedere dag geluncht met rijst en meestal zorgt mijn ome DUO dat we daarbij óók groenten en vis hebben. En gas en licht. Ze vragen nooit iets aan me, maar als ik een dag vergeet een klein bedrag aan het omaatje te geven, zie ik dat wel terug aan de lunch. Iedereen in het compound die het in zijn macht heeft, wordt geacht mee te betalen aan het eten, dat wordt fishmoney genoemd. Intussen zag ik hoe helpend deze dozen zijn. Twee kinderen gingen met deze doos naar de markt, en kwamen binnen een paar uur leeg terug met een boel geld op zak. Zo ontstond het idee voor een winkeltje. Met de zonen hebben we een winkeltje gecreeerd, wat direct aan het compound ligt. Zo kan iedereen afwisselend werken en is het winkeltje van iedereen. De business gaat een stuk langzamer, er worden zo’n 3 dingen per dag verkocht. En eigenlijk is dat prima, want het snelle geld was ook snel op. Iedere dag is er nu geld voor eten en electriciteit. Ik wil nu een rekening openen met een slot erop voor een jaar, waar ze de overige winst op kunnen zetten. Dit kan gebruikt worden voor reparatie en hopelijk restauratie van de huizen op het compound.
In de praktijk blijkt het winkeltje nu trouwens wel meer een kinderopvang/buurthuis, waar af en toe ook wat verkocht wordt, haha”. 

Eva: “Ook electronica zoals oude telefoons en keukenspullen (borden, bestek maar ook waterkokers etc) zijn heel goed! Eigenlijk al het denkbare. Qua kleding vooral mannenschoenen en voor vrouwen voornamelijk accesoires zoals tasjes, sieraden en make up enzo! Dat zijn dingen waar vaak om gevraagd wordt maar we niet veel hebben. Zelfs ondergoed is super omdat dat eigenlijk nooit gedoneerd wordt maar wel heeeeel gewild is”. 
Eva: “Haha wauw, wat een lap tekst. Als je nog vragen hebt moet je het zeggen. Hoop dat het een beetje duidelijk is!”