Alright whaddup whaddup whaddup!!!!!
Jawel, Mick hier. In dien jullie mij nog niet kennen, ik ben de broer van Jimi (de vriend van Antje). Voor Antkrant kijk ik altijd haar blog na en probeer ik het een beetje te verfraaien. Unfiltered Antje is namelijk nogal een frappante gewaarwording.

Voor deze blogpost denk je misschien “wat houdt dit in?” Nou trouwe Antjelaangel.com lezertjes en keutelkonten, ik kom hier gewoon een beetje ouwehoeren en mijn jaarlijkse keutelconference houden. Ook kom ik hier een beetje ongevraagd mijn mening en visie geven over ons leven in deze tijd.
Allereerst wil ik even een groot compliment geven aan de millenials en gen Z. Het is namelijk niet alleen maar dat we in een vervelende tijd leven. We zijn er op een groot vlak erg op vooruit gegaan. En dan wil ik specifiek het mentale gedeelte benoemen. Ik vind en ervaar dat wij de taboo doorbreken van het stilhouden van je mentale problemen. “Stel je niet zo aan” en “verman jezelf”, zijn veel voorkomende zinnen die voor de nieuwe generaties namelijk juist een taboo zijn geworden. We zeggen wanneer we niet lekker in ons vel zitten, wanneer het allemaal even niet meezit en als je eigenlijk al een paar jaar met een flinke depressie rondloopt.
Door onze generatie wordt juist gewaardeerd als je openlijk over deze problemen kunt praten. Omdat mentale problemen niet direct tastbaar zijn, werden deze door oudere generaties vaak weggewimpeld en werd er niet echt over gesproken. Door te weten dat wij openlijk onze mentale stremmingen kunnen bespreken, kan dit vooral deze coronatijd iets dragelijker maken. Vooral als je je dit nog niet helemaal realiseerde. Een beetje een cliché maar je staat er natuurlijk helemaal niet alleen voor. Deze coronatijd is gewoon kut en we moeten elkaar samen erdoorheen weten te sleuren. Of dit nou via facetime is of door met een vriend of vriendin even af te spreken.
Eenzaamheid is iets waar wij als jongere generatie nu ineens veel meer mee te maken hebben dan eerst. Vooral omdat je jongere jaren de tijd zijn om mensen te ontmoeten, vrienden te maken en om herinneringen te maken voor de rest van je leven. Natuurlijk zijn er ook veel meer mensen buiten onze generatie die al veel langer met eenzaamheid kampen. Bijvoorbeeld ouderen, mensen die zich niet begrepen voelen of mensen die hun eigen redenen hebben. Het is alleen iets nieuws voor onze gehele generatie an sich.

Als ik voor mezelf spreek, vond ik dit niet een heel makkelijk jaar. Aan het begin van de coronapandemie, heb ik ook mijn vrienden voor een maand of drie niet gezien. Ik zat alleen thuis en zat in een intakefase voor de kunstacademie. Telkens probeerde ik alles uit te stellen omdat ik eigenlijk toch niet lekker in mijn vel zat en geen inspiratie had. Ik haal mijn inspiratie namelijk grotendeels uit sociale problemen en gesprekken maar omdat ik niemand kon zien in deze tijd, was mijn inspiratieniveau vrijwel nihil. Na deze tijd had ik toch met vrienden afgesproken en is dit gevoel heel langzaamaan minder geworden. Het is dan nu ook pas dat ik kan reflecteren op hoe mijn jaar was en hoe het met mij ging. Daarom voel ik mij ook geroepen om ff lekker ongegeneerd een blogpost te schrijven over hoe “interessant” mijn mening en visie zijn.
Ik hoop dat het stuk van mijn persoonlijke ervaring je misschien een bepaalde manier laat voelen. En dat je realiseert dat als je je dit jaar gewoon kut voelde, je er zeker niet alleen voor stond/staat. Nu is het ook wel zo dat je wel meer van dit soort verhalen gehoord kan hebben, maar ik ben ervan overtuigd dat we beter teveel kunnen communiceren dan te weinig in deze tijd.
Na het schrijven van deze blogpost moet ik wel zeggen dat ik blij ben dat ik mijn gedachtes, echt heb kunnen maken en dat dit een goede uitlaatklep is. Ik wil je bedanken voor het lezen. Dat je überhaupt dit hele stuk hebt gelezen zeg, man, man, man. Haal er wat leuks uit zou ik zeggen.
Mocht je het leuk vinden als ik vaker iets schrijf op Antjelaangel.com, laat het dan even weten in de reacties of stuur een bericht op Instagram naar Antje of naar mij (@mickburgwal). Vond je het nou helemaal niks? Ja kan ook natuurlijk, houd dan maar lekker je zure zult voor je.
En zoals de oude Batavieren altijd zeiden: “hou ‘m stijf”
-Mick