Mijn week in foto’s 3.

By antjelaangel in 2021, Foto dagboek on 18 januari 202118 januari 2021

Haa, welkom in een nieuwe aflevering van week in selfies met Antje La Angel. Jawel een week die weer vol zit met foto’s die ik heb gemaakt met mijn telefoon en natuurlijk afgerond met een spannend verhaaltje over mijn leven. Nou, waarschijnlijk gaat het niet echt spannend zijn omdat wij nog steeds in een lockdown zitten en ik daadwerkelijk geen idee heb welke dag of datum het is. Beetje zo een gevoel wat je hebt tussen kerstmis en oud en nieuw in. Maarja, mocht ik op dit moment jouw enige entertainment op maandag zijn (want ik neem aan dat je dit op maandag leest, wacht.. is het wel maandag?), lees dan vooral snel verder en laat je verbazen door de stroom van gedachtes die mijn vingers overbrengen naar jouw scherm. Wauw ik klinkt als fucking Houdini. Klink ik als Houdini?

Maandag was best een leuke werkdag, ik heb ook amusant tijd gespendeerd met mijn familie en zelfs Liz heeft met mij mee naar huis gereden. Nee niet om de nacht met mij te spenderen, dat heeft ze wel afgeleerd van de vorige keer (ik bedoel vorige week dus waarin ik klonk als Darth Vader). Maar mevrouw had een semi date iets, waarin het ook geen bootycall was, maar een casual ‘chilling met een vriend’. Aha, ja dat dus, ik moet er niet aan denken. Mijn afkeer voor liefde, daten en mannen is erger aan het worden met de dag. Mijn gevoel en mijn horoscoop zegt dat de kans groot is dat ik een oude vrijster wordt, moet ik me dan toch laten uithuwelijken door mijn oma? Nee ik blijf deze maandag avond toch nog maar eventjes spenderen door ‘semi cute’ gezichten te trekken in mijn mega grote spiegel, mijzelf afvragend hoe het toch mogelijk is dat een leukerd als ik gedumpt ben???

Overigens voelde ik mij best goed deze week en dit komt voornamelijk omdat ik mijzelf de hele tijd bezig hield. Dinsdag had ik gezellig gegeten met een vriend, beetje door Leiden gereden en heb ik daarna geslapen bij mijn ouders.

De rest van de dagen gaf ik mijn volledige aandacht aan mijn werk, want dat moet helaas ook gebeuren he. Gelukkig had ik nog beetje aandacht over voor Ygor, want Ygor had het blijkbaar meer nodig dan ik deze week.

Donderdag was mijn grote spiegel blijkbaar wel klaar met alle aandacht die ik aan hem besteed, want die besloot rustig half 6 s’ ochtends naar beneden te donderen. Gelukkig had ik mijn huisgenoten niet wakker gemaakt en was die niet gebroken. Mijn plint aan de andere kant zag er niet helemaal heel meer uit, maar dat is weer een probleem voor wanneer ik ooit zal verhuizen. Ik zal mijn huisbaas wel wijs maken dat het er al zo was toen we er in gingen, grapje. Overigens heel slim om dit online te zetten nu. Anyway, waar ik heen wou gaan met dit verhaal is, dat ik me op dat moment het volgende realiseerde: Ik ben een sterke vrouw die helemaal geen man nodig heeft om een kapot zware spiegel in mijn eentje op te tillen en terug te plaatsen. Het was heel zwaar en ik kwam paar keer tegen een halve dwarslaesie aan, maar met veel moeite heb ik het alsnog gedaan en damn, wat voelde dat goed!

Sinds die dag voelde ik mij eigenlijk ook best goed en was ik ook niet meer continu verdrietig. Ik had een leuke avond gehad met Migle en Arthur. De volgende dag een leuke werkdag, waarna ik Migle ophaalde van haar werk en zij heerlijk heeft gekookt. Zo begon dan ook een leuk weekend met vrienden. Films kijken, samen eten, samen dansen en gewoon eindelijk oprechte vreugde.

Een vriend van me bracht zelfs een zelfgebakken appeltaart langs! Dus ja mijn weekend kon uiteraard niet meer stuk. Het voelt gewoon zo fijn om mijn verdriet een plekje te hebben gegeven en ik weet zelf ook wel dat dit nog met pieken en dalen gaat komen en I’m okay with that. Ik ben dankbaar en ik voel me nu goed en mocht ik dit morgen niet meer voelen dan is dat ook goed. Dan denk ik even terug aan het moment dat ik mij wel goed voelde en besef ik dat ik gewoon in het nu ben en accepteer ik die gevoelens. Dus ja, dit was weer mijn week vol met zelfliefde en dat is uiteindelijk wat hoort.