Mijn week in foto’s 8.

De dagen vliegen voorbij, weken lijken net precies twee dagen te duren en alles gaat echt mega snel. Helaas door de lockdown is er niet veel te doen of te beleven, alsnog voorzie ik jou van mijn wekelijkse levens update met wat foto’s die ik heb gemaakt met mijn telefoon. Mocht je geïnteresseerd zijn in mijn digitale dagboek, dan ben je hier op het juiste adres.

Mijn corona-weekroutine is helaas niet veranderd. Slapen, eten, werken, slapen en dan in het weekend nog wat kleine dingen beleven, zo gaat het leventje vooral. Ik mag van geluk spreken dat ik tenminste nog werk heb en dingen kan ondernemen. Mijn #firstworldproblem is dat mijn haar na het stijlen weer krult als het heeft geregend en dat ik af en toe verzwelg in zelfmedelijden om mijn gebroken hart. Ik mag mezelf fucking gelukkig prijzen dat dit mijn problemen zijn, want mensen hebben het erger. Maar waarom helpt het dan niet als ik me dit besef? Waarom blijf ik die leegte dan voelen in mijn borstkast? En waarom helpt herhaaldelijk zuchten het beste tegen het gevoel van eenzaamheid? Soms wil ik een duik nemen in een helder zwembad en gewoon blijven drijven, terwijl de dagen mij voorbij gaan en pas uit het zwembad stappen als dit gevoel, die leegte in mij verdwijnt.

Zo, dit hielp ook wel even en nu door. De afgelopen tijd had ik eigenlijk helemaal geen moeite gehad met geld besparen en niks uit te geven, maar deze week ben ik weer helemaal los gegaan, terwijl ik eigenlijk helemaal niks extras nodig had. Maar toch heb ik weer nieuwe boeken besteld, terwijl de stapel ongelezen boeken steeds groter wordt en mij met een schuine blik aankijken vanuit de hoek in mijn kamer. Binnenkort maar weer eens een mega schoonmaak beurt houden en wat spullen wegdoen, oh en gewoon weer wat lezen.

Ik kreeg wel veel gratis liefde deze week, met liefde bedoel ik chocolade. Uiteraard precies op de dagen dat ik denk ‘oke vandaag gaan we gezond doen’. De gezonde dagen moeten dan maar nog even wachten. Gelukkig kwam liefde ook in de vorm van Ygor en hier kom ik gelukkig niet van aan. Naja mijn lichaam niet, mijn hart wordt er aardig groot van en dat is alles wat ik nodig heb. Ook kreeg ik als cadeautje van mij pa, een dash cam, supertof alleen nog even achter komen hoe ik die moet aansluiten.

Mijn werk week heb ik afgesloten met een bezoekje aan de boekhouder. Ik ging zeer goed op de kunst die ze daar aan de muur hadden hangen, want ik kreeg beetje het gevoel alsof ik in een museum stond en dat deed mij ook veel goeds.

Veel deed mij goed deze week, dus waarom er nog ruimte was voor verdriet is voor mij een grote vraagteken. Maar gewoon laten komen en doorgaan. Leven gaat namelijk door en ik blijf niet staan, want ik hou van dansen.

Dansen heb ik dan ook gedaan dit weekend, in mijn woonkamer met Migle, Demy en Arthur. Mijn vaste corona clubje. Huisgenootje, huisdiertje en 1 bezoek, coronaproef allemaal dus, don’t worry.

Als afsluiter van de week kreeg ik weer een zelfgebakken taart van een vriend en heb ik twee nieuwe lp’s gekocht. Mooie afsluiter of niet? Weer een week die onwijs snel voorbij is gevlogen. Mogen wij aub weer vrijheid?